Archive For The “Yugamayini column” Category

புது நாவல்: 1975: அது ஒண்டிப்புலி இல்லே. ஒண்டிப்பிலி. நூறு புலி வலிமை அதுக்கு உண்டு

By |

மினி லோன்மேளாவில் மொத்தம் பத்து கடனாளர்கள். எட்டு பெண்களுக்கு தக்ளி, ராட்டை வைத்து நூல் நூற்க ஆளுக்கு ஆயிரம் ரூபாய். மீதி இரண்டு பேர் சுபாஷ் பஜாரில் கடை வைத்திருக்கிறவர்கள். ஒருவர் ஒண்டிப்பிலி வரதராஜநாயுடு. காலை முதல் ராத்திரி வரை இவர் கடையில் சர்பத் பிரசித்தமானது. ஊற வைத்த சப்ஜா விதை, கடல்பாசி, வேகவைத்த சேமியா, கடையில் ஊர்கிற எறும்பு, தெருவோடு போகிற யானை என்று சகலமானதையும் போட்டு மேலே ஒரிஜினல் ஒண்டிப்பிலி சர்பத் ஊற்றி அவர்…




Read more »

புது நாவல்: 1975: சார் உங்களுக்கும் எனக்கும் பேங்கு வேலை தவிர வேறெதுவும் தெரியாது என்றேன். வாஸ்தவம் தாண்டா போத்தி என்றார்

By |

”ஆமா, உனக்கு என்ன எல்லாம் மீன் வகை இருக்கு, எவ்வளவுக்கு போகும் ஒவ்வொண்ணும்னு தெரியுமோ? நாளைக்கு மீன்பிடிக்க லோன் கொடுத்தா என்ன பண்ணுவே வசூல் பண்ண”? ஜெனரல் மேனேஜர் விசாரித்தார். ”ஒரு கவலையும் இல்லே சார், கடன் வசூலைப் பத்தி எதுக்கு கவலைப் படணும்? கொடுக்கறதுதான் முக்கியம்”. அவர் என்னை நிமிர்ந்து பார்த்துச் சிரித்தார். “நீ ஜி.எம் என்ன, மேனேஜிங் டைரக்டராகத்தான் ரிடையர் ஆகப் போறே” என்றார். “நீங்க தான் சார், உன்னதமான பொசிஷன்லே ரிடையர் ஆவீங்க”…




Read more »

புது நாவல் : 1975:உங்க பிராஞ்சிலே என்ன விசேஷம்? ஏன் சார், பிள்ளையாண்டு இருக்கறமா என்ன விசேஷம்ன்னு சொல்ல?

By |

அடுத்த நாள் செண்ட்ரல் மினிஸ்டர் பங்கேற்கும் லோன் மேளாவுக்கு முன் எங்கள் ஜெனரல் மேனேஜரை நன்றாகக் குழைந்து வெந்த அரிசி பதத்துக்கு ஆக்கிவிட்டேன். சட்டை கலர் என்னவாக இருக்க வேண்டும் என்பதிலிருந்து நான் தான் முடிவு செய்தேன். ‘என்ன பேசப் போறீங்கன்னு என் முன்னாலே ஒத்திகை பார்த்திடுங்க, அங்கே போய் ஏதாவது ஒண்ணுக்கு ரெண்டா சொல்லிடக்கூடாது’ என்று ஹோட்டல் அறை மத்தியில் நின்று பேசச்சொல்லி ட்யூஷன் எடுத்தேன். “சார், கொடவயிறு அதிகமா தெரியறது. தொந்தி குறைய தினம்…




Read more »

புது நாவல் 1975 :எமர்ஜென்சி என்றால் ரயிலும் பஸ்ஸும் நேரத்துக்கு வருவதுவும், மலிவு விலைக்கு கிடைக்கும் ஜனதா அளவு சாப்பாடும் மட்டுமில்லை

By |

எழுதிக் கொண்டிருக்கும் நாவலிலிருந்து ஒரு சிறிய பகுதி முத்தாரின் குப்பி (அத்தை) ஜமீலாம்மா என் அத்தை விலாசினி டீச்சருக்குப் பள்ளித்தோழி. வாடி போடி உறவு. என்னடா, மெட்ராஸ்லே இருக்கேன்னு பேரு, முத்தார் வந்தாத்தான் நீ பார்க்க வருவியா? பெரிய மனுஷம் ஆயிட்டே போல”, ஜமீலா அத்தை அன்போடு கோபித்துக் கொண்டாலும், லக்னோ இனிப்பும் கசோரியும் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள். லக்னோ யார் போனாங்க குப்பி? நான் தான் கேட்டேன். இவுக தான் என்று வாசலைப் பார்க்க குப்பி…




Read more »

புது நாவல் : 1975 வைத்தியர் சிங்கம்புலி வேளார் சொல்லிட்டார், வீட்டுலே அந்நியர் படம் எதுவும் மாட்டக்கூடாது. சிவப்பே அண்டக்கூடாது. சிவப்புத் துண்டு, பேச்சு, புத்தகம்னு எதுவும் இருக்கக் கூடாது.

By |

”சிங்கப் படம் எழுதிக் காத்திருக்கறதை விட, மகாராஜா, மகாராணி இப்படிப் படம் வைச்சா இன்னும் விரசா அக்கி குணமாயிடும்னு சொன்னாரு வேளார்”. ஜெபர்சன் மனைவி அழுத்தந்திருத்தமாகக் கூறினார். அதே அழுத்ததோடு தான் தோழர் தலையில் பிரதமர் படத்தை வைத்திருக்கிறார் அவர். எமர்ஜென்சிக்கு முந்தைய மூக்கு நீண்ட கார்ட்டூன் அது. இப்போது அப்படியெல்லாம் வரைந்தால் மூக்கு முகம் இல்லாது போகும். பத்திரிகையும் காணாமல் போய்விடும். ”போன வாரம் ரொம்ப உக்கிரமா இருந்துச்சு கொப்புளம் கிளம்பி வரவர ஒரே வலி,…




Read more »

புது நாவல் : 1975 :காண்டேகர் மட்டும் பார்த்திருந்தால் ஏன் உயிரை விட்டோம் என்று அவரும் காசியாப்பிள்ளையோடு கூடச் சேர்ந்து ஒரு பாட்டம் அழுதிருப்பார்

By |

யாராவது எங்கேயாவது சமீபத்தில் இறந்திருந்தால் அவர்களுக்கான துக்கதினம் என்று எளிய லாஜிக் இதன் பின்னணியில் உண்டு. ஆகஸ்டில் பின்னணிப் பாடகர் முகேஷ் இறந்ததற்காகத் துக்கம் அனுஷ்டித்தார்கள். செப்டம்பரில், மராத்திய எழுத்தாளரும், தமிழ் மொழிபெயர்ப்பில் பிரபலமானவருமான வி.எஸ்,கண்டேகர் மறைவுக்கு அடுத்த துக்கம் காத்தார்கள். இதெல்லாம் ஒரு சாக்கு தான் என்றும் அவர்கள் துக்கம் கொண்டாடியது இன்னும் எங்கும் நிறைந்து நிற்கும் எமர்ஜென்சி படுகொலை செய்த ஜனநாயகத்துக்குத்தான் என்றும் அவர்கள் அவ்வப்போது அக்கம் பக்கம் பார்த்துக்கொண்டு காதில் கிசுகிசுப்பார்கள். காண்டேகர்…




Read more »