(ஒரு நாள் 60 நாழிகை – 24 மணி நேரம் – ஒரு நாழிகை 24 நிமிடம்-ஒரு மணி 2.5 நாழிகை)
நள்ளிரவுக்கு அப்புறம் பத்து நாழிகைகள் கழிந்து ஐரோப்பிய கடியாரம் காலை நாலு மணி என்று மணி அடிக்க, வைத்தியர் துள்ளி எழுந்தார். அவரோடு சகசயனம் செய்திருந்த மனைவியும் அரசிக்குத் தாதியுமான சீனச்சி போல் மூக்கு சற்றே தட்டையான, அதனால் மிங்கு என்ற பகடி சீனப்பெயர் கொண்டவளுமான செண்பகலட்சுமி வழுவழுத்த கனமான கால்களால் வைத்தியரை மடக்கித் தன் வயிற்றோடு சிறைப் பிடித்து தலையைத் தடவி, ஓய் வைத்தியரே உமக்கு என்ன கிறுக்கா பத்து நாழிகைக்கு எழுந்து என்ன பண்ணப் போகிறீர்? சும்மா என் உடம்பு வாடை பிடித்துக்கொண்டு ஒண்டிக்கொண்டிரும் என்று தூக்கக் கலக்கமும் கிராம்பு மணக்கும் வாயுமாக உபதேசம் செய்து உறங்கினாள்.
வைத்தியர் இனி ஆத்மா உறங்கவா, விழிக்கவா, உறங்குவது போல் விழிக்கவா, விழிப்பது போல் உறங்கவா, எல்லாம் சேர்த்து நிகழவா, எதுவுமே செய்யாமல் கிடக்கவா என்ற தத்துவ விசாரத்தில் ஒரு நிமிடம் மூழ்கினார்.
ஆத்மா கிடக்கட்டும், அற்ப சங்கைக்குப் போய்க் குத்த வைக்க வேண்டும் என்று நிமிடத்துக்கு நிமிடம் அவசம் கூடிக்கொண்டு போக, கட்டிலை விட்டு இறங்கினார். போங்க ஓய் போங்க. அப்புறம் தேடிக்கொண்டு வருவீர்தானே, ஒன்றும் இவிடம் காட்டித்தரப்பட மாட்டாது. அவள் சொல்லி விட்டு நிம்மதியாகத் தூக்கத்தைத் தொடர்ந்தாள்.
கழிவறைக்குப் போன காரியம் முடித்து தோட்டத்தில் காற்று வாங்க உட்காரும் கல் பாளம் பதித்த மேடையின் குளிர்ச்சியை அனுபவித்தபடி சற்றே அமர்ந்து கண் மூடிக் கொண்டார்.
நெல்பரலி. அதைத் தான் இன்று வஸ்திரகாயம் பண்ண வேண்டும். நேற்று சூரிய உதயத்துக்கு முன் கண்டெடுத்தது. கண்டெடுக்காமல் இருந்தால் பிரதானி நஞ்சுண்டையாவின் அம்மா உயிர் விடை பெற்றுப் போயிருக்கலாம். இனி ஆத்மாவும் உடம்பும் ஒன்றாக இருக்க வைத்தியர் பைத்தியநாத் மட்டும் சிகிச்சையும் சிஷ்ருசையும் செய்யக் கூடியவர்.
இதற்கு முன்பு இன்னொருத்தரும் இருந்தார். அவர் பைத்தியநாத்தின் தந்தையார் அரிந்தம் வைத்தியர். போய்ச் சேர்ந்து பத்து வருடம் ஆகிவிட்டது.
பைத்தியநாதைவிட அரிந்தம் வைத்தியர் ஆழ்ந்த அறிவும், நிலைமை அவதானமும், தக்க சமாளிப்பும் கொண்டவர். நெல்பரலி மூலிகையை ஒரு வாரம் முன்பே தேடிக் கண்டு பிடித்திருப்பார். அல்லது தேடிக் கண்டதுதான் நெல்பரலி என்று சாதித்திருப்பார்.
தகப்பனார் நினைவோடு கலுவத்தை சரணாகதி மந்திரம் சொல்லி வணங்கினார் பைத்தியநாத் வைத்தியர். அப்பா வங்காளத்தில் ஆயுர்வேதமும் சித்த மருத்துவமும் கற்றபோது பிள்ளை பிறந்ததால் வங்காள வழக்கப்படி பைத்யநாத் என்று பெயர் வைத்தது அடிக்கடி களியாக்கப்படுகிறது. வகரம் எல்லாம் பகரமாகப் பார்க்கும், கேட்கும், உச்சரிக்கும் வங்காளிகளோடு பகுதி வங்காளியாகத் தானும் சேர்ந்த காரணம் நோக்கி வியந்துகொண்டிருந்தார் வைத்தியர். கை சுறுசுறுப்பாக நெல்பரலி மூலிகையைக் கலுவத்தில் இட்டு சிறு உலக்கைகளால் நையப் புடைத்துக் கொண்டிருந்தது. வாய் கோவிந்த நாமம் சொல்லியபடி இருந்தது.
நேரம் பனிரெண்டரை நாழிகை – காலை ஐந்து மணி. கோவிந்த நாமம் சொல்லியபடி மூலிகை இடித்துக் கொண்டிருந்த வைத்தியரின் மிர்ஜான் வீட்டுக்கு அடுத்து காரைக் கட்டிடத்தில் நீளவாக்கில் நீண்டு போகும் குதிரை லாயம் தீபம் ஒளிர இருட்டுக்கு விடைகொடுத்தது. தீபமும் இன்னும் சற்று நேரத்தில் சூரியன் உதயமாக எடுத்து வைக்கப்படும்.
லாயத்தின் ஊழியர்கள் பல் துலக்கியபடி வைத்தியரின் வீட்டுத் திண்ணையை நோட்டம் விட்டபடி இருந்தார்கள். அந்த மூன்று பேரும் ஜெர்ஸோப்பாவின் படையில் பணிபுரிந்து ஓய்வு பெற்று குதிரைகளைப் பராமரிக்கும் வேலை அளிக்கப்பட்டவர்கள்.
“வைத்தியரே, அதென்ன மருந்தை இடிச்சுக்கிட்டே கோவிந்தா கோவிந்தான்னு கூவறீர். கோவிந்தன் வந்தால் மருந்து எதுக்கு? அவர்களின் கேள்விக்கு வைத்தியர் பதிலே சொல்லாமல் புன்சிரிப்புடன் உள்ளே போகிறார்.
நேரம் பதினைந்து நாழிகை. காலை ஆறு மணி. மிர்ஜான் கோட்டை குதிரை லாயத்தில் கட்டி இருந்த பதினைந்து குதிரைகளும் ஒவ்வொன்றாகப் பரிசோதிக்கப்பட்டன. பரிசோதனை குதிரையின் உடலில் கீறல், காயம், சொரி, சிரங்கு எதுவும் உண்டா என்று தான். இருந்தால் லாய ஊழியர்கள் ஏன் என்று சொல்ல வேண்டியிருக்கும். கோட்டைக் காவலர்கள் ஏறிவரும் இந்தக் குதிரைகள் தவிர வெளியே வேறு லாயங்களிலும் குதிரைகள் பராமரிக்கப்படுகின்றன. இவை தவிர பெரிய அதிகாரிகளின் வாகனக் குதிரைகளும், ஏறிப் போகும் மட்டக் குதிரைகளும் அவரவர்களால் பராமரிக்கப் படுகின்றன. இந்த வகைச் செலவுக்கு அரசு மானியம் உண்டு.
இரும்பு வாளிகளில் மஞ்சள்பொடியும் உப்பும் கலந்த வெதுவெதுப்பான நீர் வைக்கப்பட்டிருக்கின்றது. குதிரைகளின் மேல் பூச்செடிக்குத் தண்ணீர் விடும் பூவாளிகளில் தண்ணீர் விடப்பட்டுக் கழுவப்படுகிறது.
முனி, குதிரையை சும்மா விடமாட்டியா?
சிம்மாத்திரி என்ற மூத்த லாய ஊழியர் சிரித்தபடி அடுத்த நிலை ஊழியர் முனியைக் கேட்கக் காரணம் முனி ஒவ்வொரு குதிரையாக பீஜத்தில் பிடித்து இழுத்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்.
என்ன செய்ய சிம்மா, இதைப் பிடிச்சுப் பார்க்கத்தான் எனக்கு கூலி. சரியா இல்லேன்னா நான் தான் பதில் சொல்லணும். கவனமாக இறுக்கிப் பிடித்தபடி இன்னொரு குதிரையை சோதித்துப் போக விடுகிறார் முனி. அத்தனை குதிரைகளுக்கும் என்மேல் மாறாத இச்சை என்கிறார் அவர்.