இருட்டு அச்சமூட்டுவதாக என்னைச் சுற்றிச் சூழ்ந்து விழுங்க வருவதாக பிரமை. நான் ஓவென்று அழுதேன். லிப்ட் கதவுகளை தடதடவென்று அடித்தேன். இல்லை, யாருக்கும் கேட்காது. மின்சாரம் எப்போது வருமோ அப்போது தான் மற்றவர்கள் கவனத்துக்கு நான் வருவேன். அதுவரை?
எப்போது அது நிகழலாம்? யாருக்குத் தெரியும்? மருதுவின் மொபைல் எண்ணுக்கு அழைப்பு விடுத்தால் என்ன? நேரம் பார்த்தேன் என் மொபைலில். சாயந்திரம் ஆறரை மணி.
பாளம் பாளமாக சூழும் இரவு எங்கோ நாயோ பூனையோ கழிந்த வாடையோடு வந்து சேர்ந்திருக்கிறது.
மருது அழைப்புக்கு அவசரமாக பதில் சொன்னான். லண்டன் முழுக்க மின்சாரம் நின்று போயுள்ளது. மருதுவின் மொபைல் ஃபோன் சார்ஜ் கிட்டத்தட்ட வடிந்து போய்விட்டது. அவன் வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் பகுதியில் கோவண்ட் தோட்டம் பாதாள ரயில் நிலையம் கடந்து போன ரயில் வண்டியில் சுரங்கப் பாதைக்குள் அகப்பட்டிருக்கிறான்.
அமி, சத்தம் போடு. யாராவது கேட்கலாம்.
மருது குரல் தேய்ந்து மறைய என் இருப்பின் பயமூட்டும் தன்மை முழுவதாக என்னைத் தாக்கியது. இந்த மின்சாரக் கூண்டில் இருந்து நான் வெளியே வரப் போவதில்லை. சராசரி ஐரோப்பியப் பெண் போல் இரண்டு மடங்கு உடல் கனமும் ஆறடி உயரமுமாக லிப்டில் அப்படி இப்படி திரும்பி நிற்க முடியாமல் நான் இந்திய ஆனை போல் நிற்கிறேன்.
அறைக்குள் இருக்கும் ஆனை வர்த்தக உரையாடலில் வரும் – பிரத்தியட்சமாகத் தெரியும் நிஜ நிலவரத்தைக் கவனியாமல் வேறு ஏதாவது அற்ப விஷயம் குறித்து சர்ச்சை செய்வது போன்றதைச் சொல்ல ஆனை அறைக்குள் வரும். ஏற்கனவே வந்திருக்கும். நான் லிப்டில் மாட்டிய ஆனை. என்னை நானே பாடி ஷேமிங்க் body shaming செய்து கொள்கிறேன்.
வியர்வை பெருகி உடல் நாற ஆரம்பித்துள்ளது எனக்கே தெரிகிறது. ஹலோ ஹலோ என்று லிஃப்ட் கதவில் கையைக் குவித்துக் குத்தியபடி தரையில் சரிந்தேன்.
விழிப்பு வந்தபோது லிப்ட் கதவு திறந்து மருதுவும் இன்னும் யாரோ எல்லாமும் என்னை லிப்ட் உள்ளே இருந்து வெளியே கொண்டு வர முயல்வது புரிந்தது.
மருதுவின் கைகள் என் தொடையை இறுகப் பிடித்து இருக்க என் மார்பை அவன் நெஞ்சில் சாய்த்தபடி மெல்லப் பின்வாங்கினான் அவன்.
மெழுகுவர்த்தி அமர்த்திய புகை சூழ்ந்த லிப்ட்டில் மங்கலாக மின்சார விளக்கு எரிய நான் வெளியே வந்தேன். மருது கூட இருந்த அபார்ட்மெண்டின் துப்புரவு நிர்வாகி கவனித்துக் கொள்ளச் சொல்லிவிட்டு லிப்ட்டை கீழே எடுத்துப் போக பொத்தான் அழுத்த நானும் மருதுவும் ஃப்ளாட்டுக்கு உள்ளே வந்தோம்.
அவன் என்னை அவனுடைய கட்டிலுக்கு உந்திப் போனான். அசதியோடு நான் படுத்தேன். தேங்காய்ப்பூ துவாலை கொண்டு என் உடலில் இருந்து ஆறாகப் பெருகிய வியர்வையைத் துடைத்துக்கொண்டிருக்க, மறுபடி மின்சாரம் நின்றுபோனது.
துணை விட்டுப் போய்விடலாம் என்ற பயம் மேலெழ மருதுவை நான் இறுகத்தழுவி கட்டிலில் சரிக்க, அவன் என் மேல் படர்ந்தது தான் தெரியும். நேரம் போனதே தெரியாமல் இருட்டில் ஒரு நீண்ட கலவி.
எந்த இருளையும் எந்த பயத்தையும் நான் சமாளிப்பேன் என்று உடல் பரவசத்தோடு மனதிடம் சொல்ல கும்மாளி கொட்டி ஆடியது மனம். வயதும் உருவமும் உறவும் இனமும் நேரமும் காலமும் சூழலும் வேறு எதுவும் பாதிக்காத இரண்டு மனங்கள் முழுக்க இயக்கும் உடல்கள் சேர்ந்திருந்த நேரம் அது.
நாங்கள் ஓய்ந்து கிடக்க, மின்சாரம் வந்தது. என் அன்பு முசாபரின் நினைவும் வந்தது.
Railroad, steamboat, river and canal
Yonder comes a sucker,
And he’s got my girl
And she’s gone, gone, gone
And she’s gone, gone, gone
என்று ஜிம் ரீவ்ஸின் குரலைப் பகர்த்தி எடுத்துப் பாடிக்கொண்டு கடந்து போனதைத் தவிர அவன் வேறேதும் செய்யவில்லை.
Pic Night in London when power tripped
Ack bbc.com
