நண்பர்களுக்காக திரு கமல் ஹாசன் ஏற்பாடு செய்திருந்த சிறப்புக் காட்சியாக நேற்று ‘பொன்னியின் செல்வன்’ பார்க்க வாய்ப்பு கிடைத்தது.
குரசோவாவின் ’காகேமூஷா’ திரைப்படத்தை நினைவு படுத்தும் வெளிப்புற இரவு நிகழ்வாக செறிவான Mise-en-scène அடிப்படையில் தொடங்கி எழுந்து வருகிறது பொ.செ. திரையில் கால் இருட்டு என்றால் அரை இருட்டாக்கித் தோன்ற வைத்து, கூடவே, கிசுகிசுப்பு ஒலியையும் கூச்சலாகப் பெருக்கித் தரும் ஐமேக்ஸ் திரையரங்கு படத்துக்குக் கூடுதல் பரிமாணம் சேர்த்திருந்தது.
திரைப்படம் பற்றி எல்லோரும் எழுதி விட்டார்கள். ஒன்றிரண்டு வார்த்தைகள் மட்டும் நானெழுதி இங்கே –
வந்தியத்தேவன் கார்த்தி தமிழ் சினிமாவுக்குக் கிடைத்த நல்வரவு. ஆதித்ய கரிகாலன் விக்ரம் கொஞ்சம் அதிகமாகவே கரிகாலனாகி விட்டார்.
ஜெயராமின் ஆழ்வார்க்கடியான் நம்பி கச்சிதம். காட்சியில் பங்கு பெறும் மற்ற நடிகர்களின் நடிப்பாற்றலை வெளிப்படுத்தும் நடிகராக நிறையத் தமிழ், மலையாளப் படங்களில் தோன்றிய அவர், தான் ஏற்ற பாத்திரத்தை முழுக்க மிளிரச் செய்கிறார் இங்கே.
நடிகர் தேர்வு சிறப்பு. ஐஸ்வர்யா ராய் பச்சனை மந்திரவாதி ரவிதாசன் தாக்கும் காட்சியின் physical violence ஆத்திரப்பட வைத்தது. (அவர் நந்தினி என்பது அப்புறம் தான் நினைவு வருகிறது)
ஜெயமோகனின் வசனம் படத்தின் மற்றுமொரு சிறப்பு. தேவைக்கு அதிகமாகப் பேசாத பாத்திரங்கள் எல்லோரும்.
now the mandatory nit picking
மதுராந்தக சோழரை அவர் அன்னை சோழ அரியணை ஏறப் போட்டியிடாமல் சிவனடியாராகவே இருக்க வற்புறுத்தும் காட்சி சற்று ஏனோ தானோ உருவாக்கம் – நிகழ்த்தப் படுத்தல்.
ஜெ.மோ வசனத்தில் வரும் பையன், குட்டிப் பையன் சொல் பயன்பாடு பத்தாம் நூற்றாண்டில் வழக்கில் இருந்திருக்கலாம். இல்லாவிட்டாலும் என்ன? பெயரன் பெயர்த்தியாக ஜெயன் – அருண்மொழி இணையர் இல்லத்தில் விரைவில் குட்டி கிருஷ்ணன் தவழ
வாழ்த்துகள்